ηδύκομος

ἡδύκομος, -ον (Α)

(για φυτά ή άνθη) αυτός που αναδίδει από τα φύλλα του ευχάριστη οσμή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδυ-* + -κομος (< κόμη «μαλλιά, φύλλωμα»), πρβλ. βαθύ-κομος, καλλί-κομος].